Σύμφωνα με τη σύγχρονη αντίληψη, ο Δημότης σχετίζεται με τον τόπο γέννησης ή διαμονής και είναι φορέας ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ο Δήμος είναι το σπίτι μας, και αφορά όλους μας. Δημότης είσαι από την ώρα που γεννιέσαι και φέρεις δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των λειτουργιών ενός Δήμου σήμερα, επικεντρώνεται στις παραδοσιακές αρμοδιότητες διεκπεραίωσης γραφειοκρατικών διαδικασιών, στην κατασκευή και συντήρηση ορισμένων υποδομών (Σχολικά/ Δημοτικά κτίρια), καθώς και στην καθαριότητα και τη διαχείριση των απορριμμάτων. Από την άλλη, αρμοδιότητες όπως η Εκπαίδευση, η Πρωτοβάθμια Υγεία, η Ασφάλεια, η Επιχειρηματικότητα, η Άθληση/Ψυχαγωγία, η Φροντίδα ηλικιωμένων, είναι υπηρεσίες που παρέχονται εν μέρει από τους Δήμους προς τους Δημότες τους, και οι οποίες τυγχάνουν σαφώς υποβαθμισμένες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες παροχές αυτών στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης.
Περαιτέρω, πολλοί Δήμοι απέχουν από την ανάπτυξη σημαντικών κοινωνικών υπηρεσιών που αφορούν τον Δημότη, από την πρώτη του ημέρα στο σχολείο έως την τελευταία του κατοικία.
Έχουμε όλοι να αντιμετωπίσουμε μια καθημερινότητα, που ενώ έχει ανάγκες και απαιτήσεις, δεν έχει την λεγόμενη ανταποδοτικότητα, που στην ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ, κρίνουμε ότι κάθε ένας από εμάς πρέπει να έχει. Είμαστε Δημότες με υποχρεώσεις, αλλά δεν κατανοούμε και δεν ζητούμε να μάθουμε και ποια τα δικαιώματα και οι προοπτικές ανάπτυξης, που μπορούμε να έχουμε εντός του Δήμου, που κατοικούμε.
Και αυτά τα δικαιώματα, ξεκινούν από τα μέσα μαζικής μεταφοράς και πολλές φορές ανύπαρκτης Δημοτικής Συγκοινωνίας, μέχρι την παντελή έλλειψη χώρων στάθμευσης που δυσχεραίνει την καθημερινότητα.Από την απουσία κουλτούρας όσον αφορά την διαχείριση απορριμμάτων, μέχρι και το μη λειτουργικό σύστημα αποκομιδής αυτών.Από σχολεία, που οι εγκαταστάσεις τους προσβάλλουν την έννοια της Εκπαίδευσης και της καλαισθησίας που πρέπει να την διακρίνει. Από μια ανύπαρκτη οδοποιία που αναγκάζει όλους μας να θεωρούμε αυτονόητο, ότι οι δρόμοι υπάγονται στις αρμοδιότητες της περιφέρειας, άρα για ό,τι επιθυμούμε να διεκδικήσουμε σχετικά έχουμε ήδη αποδεχθεί ότι αφενός δεν θα μπορέσουμε να βρούμε το δίκιο μας και αφετέρου ότι η όποια λύση δοθεί είναι λογικό να αργήσει. Από ένα μη ικανό και ατελές σύστημα υγείας, που να μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα στο πρώτο στάδιο ανάγκης για παροχή βοήθειας στον Δημότη .Σε όλα τα παραπάνω μπαίνει τελεία.
Η τελεία της ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗΣ. Όλοι εμείς στην ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ θέλουμε τα αυτονόητα ως Δημότες, ως Πολίτες, πάνω από όλα ως άνθρωποι. Ζητάμε να επιστρέψουμε σπίτι μας. Στο σημείο αναφοράς της Δημοκρατίας και της Ισονομίας. Στο σημείο αναφοράς της πολυφωνίας που είναι οι Δήμοι.
